μικρό μέγεθοςΣικάγο
Τα λιπαρά «γεννούν» σοβαρά εμφράγματα
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι παχύσαρκοι αρουραίοι οι οποίοι ακολουθούσαν διατροφή με πολλά λιπαρά και λίγους υδατάνθρακες – παρόμοια με εκείνη που ακολουθούν πολλοί άνθρωποι – εμφάνιζαν πολύ πιο σοβαρά ως και θανατηφόρα καρδιακά επεισόδια σε σύγκριση με άλλους αρουραίους που ακολουθούσαν διατροφή με λίγα λιπαρά. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι σύμφωνα με τα ευρήματα τα πολλά λιπαρά και οι λίγοι υδατάνθρακες στη διατροφή επιδρούν αρνητικά ακόμη και στην ανάρρωση μετά από ένα καρδιακό επεισόδιο.
Παρότι οι ερευνητές σημειώνουν ότι οι δίαιτες με λίγους υδατάνθρακες έχουν οφέλη σε ό,τι αφορά την απώλεια βάρους, συνιστούν προσοχή. «Εάν σκεφτόμουν να ακολουθήσω διατροφή ‘πλούσια’ σε λιπαρά και ‘φτωχή’ σε υδατάνθρακες θα αναρωτιόμουν εάν τα οφέλη υπερτερούν των καρδιαγγειακών κινδύνων που αποκαλύπτονται από αυτή τη μελέτη» ανέφερε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Στίβεν Λόιντ και προσέθεσε:«Σε περίπτωση που έπασχα από καρδιοπάθεια ή είχα προδιάθεση για καρδιακό επεισόδιο θα σκεφτόμουν σοβαρά να ξεκινήσω μια τέτοιου τύπου δίαιτα».
Οι διατροφικές επιταγές του ΠΟΥ
Οι υδατάνθρακες που περιέχονται σε τροφές όπως τα λαχανικά, οι ξηροί καρποί και τα δημητριακά αποτελούν την κύρια πηγή πρόσληψης θερμίδων για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού επί χιλιετίες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) συνιστά διατροφή στην οποία το 55%-75% της ημερήσιας πρόσληψης θερμίδων προέρχεται από υδατάνθρακες, το 15%-30% από λίπη και το 10%-15% από πρωτεΐνες.
Ωστόσο έχουν κυκλοφορήσει πολλές και διαφορετικές δίαιτες οι οποίες προτείνουν διαφορετική αναλογία υδατανθράκων, λιπαρών και πρωτεΐνης στη διατροφή. Για παράδειγμα η δίαιτα της Ζώνης συνιστά κατανάλωση 40% υδατανθράκων, 30% λιπαρών και 30% πρωτεΐνης ημερησίως ενώ η δίαιτα Ατκινς πρεσβεύει ότι η κατανάλωση υδατανθράκων δεν πρέπει να ξεπερνά το 20% της ημερήσιας πρόσληψης θερμίδων.
Ο δρ Λόιντ τονίζει ότι η μελέτη του ίδιου και της ομάδας του δεν αποδεικνύει σε καμία περίπτωση ότι μια δίαιτα με πολλά λιπαρά και λίγους υδατάνθρακες προκαλεί καρδιακά επεισόδια. Προσθέτει ωστόσο ότι η μακροπρόθεσμη επίδραση της κατανάλωσης πολλών λιπαρών και πρωτεΐνης τόσο στην καρδιά όσο και σε άλλα όργανα δεν είναι επαρκώς μελετημένη.
Στο πλαίσιο των πειραμάτων τους στους αρουραίους οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα είδαν ότι τα παχύσαρκα ζώα που ακολουθούσαν διατροφή με πολλά λιπαρά υφίσταντο πιο σοβαρά καρδιακά επεισόδια τα οποία προκαλούσαν μεγαλύτερη καταστροφή του καρδιακού μυός και δεν άφηναν μεγάλα περιθώρια ανάρρωσης σε σύγκριση με τα ζώα που δεν κατανάλωναν πολλά λιπαρά στο πλαίσιο του καθημερινού διαιτολογίου τους.
Οξειδωτικό στρες και ελεύθερες ρίζες
Ενας λόγος για αυτό, όπως εξηγεί ο δρ Λόιντ, είναι ότι τα λιπαρά προκαλούν περισσότερο οξειδωτικό στρες και οδηγούν στη δημιουργία περισσότερων ελεύθερων ριζών οι οποίες καταστρέφουν το DNA και τα κυτταρικά τοιχώματα οδηγώντας τελικώς σε θάνατο των κυττάρων του καρδιακού μυός.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, ένας δεύτερος λόγος για την αρνητική επίδραση της «πλούσιας» σε λίπη και «φτωχής» σε υδατάνθρακες δίαιτας για την καρδιά, είναι ότι η έλλειψη υδατανθράκων στερεί ενέργεια από τον καρδιακό μυ. Οι υδατάνθρακες αποτελούν το πιο αποτελεσματικό «καύσιμο» όταν η καρδιά προσπαθεί να αναρρώσει από ένα έμφραγμα. Στη διατροφή με πολλά λιπαρά το κύριο «καύσιμο» που χρησιμοποιούν τα όργανα για ενέργεια είναι οι κετόνες που παράγονται από τον μεταβολισμό του λίπους – το «καύσιμο» όμως αυτό είναι επαρκές για μια υγιή καρδιά αλλά όχι όταν η καρδιά έχει υποστεί βλάβη. Η έλλειψη γλυκόζης, την οποία παρέχουν οι υδατάνθρακες, αφήνει έτσι την καρδιά πιο «ευάλωτη» στις βλάβες.
Σε κάθε περίπτωση τα τελευταία χρόνια τόσο οι «οπαδοί» των υδατανθράκων όσο και εκείνοι των λιπαρών έχουν βρει έναν κοινό τόπο. Όπως λένε, το σημαντικό είναι να καταναλώνονται κυρίως «καλοί» υδατάνθρακες, οι πολύπλοκοι δηλαδή υδατάνθρακες σαν αυτούς που περιέχονται στα δημητριακά ολικής αλέσεως και στα φασόλια, και όχι οι απλοί υδατάνθρακες που περιέχονται στη ζάχαρη, στο άσπρο ψωμί και στις πατάτες. Αντιστοίχως πρέπει να προτιμώνται τα «καλά» λιπαρά όπως τα ω-3 λιπαρά οξέα που περιέχονται σε ορισμένα ψάρια και τα ακόρεστα λιπαρά που περιέχονται στα πουλερικά.
