Κλινικός Διαιτολόγος – Συγχρονική συσχέτιση της κατανάλωσης ψαριών με τη λευκωματουρία

  1. ΑΡΧΙΚΗ
  2. ΑΡΘΡΑ
  3. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΝΕΑ
  4. Κλινικός Διαιτολόγος - Συγχρονική συσχέτιση της κατανάλωσης ψαριών με τη λευκωματουρία
/
920 Views0
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΝΕΑ
Συγχρονική συσχέτιση της κατανάλωσης ψαριών με τη λευκωματουρία. Η μελέτη European Prospective Investigation of Cancer-Norfolk Study.

Lee CT, Adler AI, Forouhi NG, Luben R, Welch A, Khaw KT, Bingham S, Wareham NJ. Cross-sectional association between fish consumption and albuminuria: the European Prospective Investigation of Cancer-Norfolk Study. Am J Kidney Dis 2008; 52:876-86.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Είναι γνωστός ο ευνοϊκός, για τη ρύθμιση του διαβήτη και των επιπλοκών του, ρόλος της κατανάλωσης ιχθύων και ιχθυελαίων. Ο σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν να εξεταστεί η συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης ψαριών με τη λευκωματουρία σε άτομα με ή χωρίς διαβήτη.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: Πρόκειται για συγχρονική μελέτη στα πλαίσια της πληθυσμιακής Ευρωπαικής μελέτης European Prospective Investigation of Cancer-Norfolk. ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ: 22.384 άνδρες και γυναίκες, από τους οποίους οι 517 είχαν διαβήτη κατά αναφορά τους και 21.867 δεν είχαν. ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ: Η κατανάλωση ψαριών μετρήθηκε με τη χρήση ημιποσοτικού διαιτολογικού ερωτηματολογίου και ταξινομήθηκε σε μικρότερη της μίας, 1 έως 2 και περισσότερες των 2 μερίδων την εβδομάδα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ως μικρολευκωματινουρία ορίστηκε λόγος λευκωματίνης προς κρεατινίνη ούρων >= 2,5 έως 24,9 και ως λευκωματουρία τιμές λόγου >= 25 mg/mmol.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ο επιπολασμός της μικρολευκωματινουρίας ήταν 22,6% στα άτομα με διαβήτη και 11.4% στα άτομα χωρίς διαβήτη. Ο επιπολασμός της λευκωματουρία ήταν 8,3% και 0,6%, αντίστοιχα. Η κατανάλωση ψαριών συσχετιζόταν με μικρότερο κίνδυνο λευκωματουρίας στα άτομα με διαβήτη (odds ratio, 0.22, >2 έναντι <1 μερίδας/εβδομάδα; 95% confidence interval, 0.07 έως 0.70; P= 0.009). Η συσχέτιση αυτή δεν παρατηρήθηκε σε ασθενείς με διαβήτη και μικρολευκωματινουρία ούτε στα άτομα χωρίς διαβήτη. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ: Η συγχρονική φύση της μελέτη. Η αυτοαναφορά της ύπαρξης διαβήτη και της κατανάλωσης ψαριών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Μεγαλύτερη κατανάλωση ψαριών σχετιζόταν με μικρότερο κίνδυνο λευκωματουρίας σε έναν πληθυσμό με διαβήτη. Τα ευρήματα αυτά χρήζουν επιβεβαίωσης με προοπτικές μελέτες και μελέτες παρέμβασης και υποδηλώνουν ότι η κατανάλωση ψαριών μπορεί να είναι ευνοϊκή για τη λευκωματουρία στα άτομα με διαβήτη.