Στα πλαίσια του Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου Παχυσαρκίας στη Βενετία παρουσιάστηκαν δεδομένα σχετικά με τον αντίκτυπο της ηλικίας έναρξης, της σοβαρότητας και της διάρκειας της παιδικής παχυσαρκίας. Το μοντέλο πρώιμης έναρξης παχυσαρκίας διαπιστώνει ότι ένα παιδί που ζει με σοβαρή παχυσαρκία στην ηλικία των 4 ετών και δεν χάνει βάρος έχει προσδόκιμο ζωής μόλις 39 ετών, αλλά η απώλεια βάρους μπορεί να δώσει πίσω δεκαετίες ζωής αφού η παιδική παχυσαρκία είναι μια απειλητική για τη ζωή ασθένεια. Στην έρευνα που παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία (ECO) στη Βενετία της Ιταλίας (12-15 Μαΐου) έγινε για πρώτη φορά η ποσοτικοποίηση του αντίκτυπου των διαφόρων πτυχών της παιδικής παχυσαρκίας στη μακροπρόθεσμη υγεία και το προσδόκιμο ζωής. Η μοντελοποίηση από την stradoo GmbH, μια συμβουλευτική εταιρεία βιοεπιστημών στο Μόναχο της Γερμανίας, που ξεκίνησε και υποστηρίχθηκε από την Rhythm Pharmaceuticals και παρουσιάστηκε από τον Δρ Urs Wiedemann, της stradoo, και συναδέλφους σε Πανεπιστήμια και νοσοκομεία στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ολλανδία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, την Ισπανία, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία διαπίστωσε ότι η ηλικία έναρξης, η σοβαρότητα και η διάρκεια της παχυσαρκίας επηρεάζουν το προσδόκιμο ζωής. Σύμφωνα με τους ερευνητές η ανάπτυξη της παχυσαρκίας σε πολύ νεαρή ηλικία βρέθηκε να έχει ιδιαίτερα βαθιά επίδραση. Για παράδειγμα, ένα παιδί που ζει με σοβαρή παχυσαρκία στην ηλικία των τεσσάρων, το οποίο στη συνέχεια δεν χάνει βάρος, έχει προσδόκιμο ζωής 39 ετών – περίπου το ήμισυ του μέσου προσδόκιμου ζωής. Ενώ είναι ευρέως αποδεκτό ότι η παιδική παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και συναφών καταστάσεων όπως ο διαβήτης τύπου 2 και ότι μπορεί να μειώσει το προσδόκιμο ζωής, τα στοιχεία σχετικά με το μέγεθος των επιπτώσεων είναι αποσπασματικά.
«Η καλύτερη κατανόηση του ακριβούς μεγέθους των μακροπρόθεσμων συνεπειών και των παραγόντων που τις οδηγούν θα μπορούσε να συμβάλει στην ενημέρωση των πολιτικών πρόληψης και των προσεγγίσεων στη θεραπεία, καθώς και στη βελτίωση της υγείας και στην επιμήκυνση της ζωής». Για να μάθουν περισσότερα, οι ερευνητές δημιούργησαν ένα μοντέλο παχυσαρκίας πρώιμης έναρξης που τους επέτρεψε να εκτιμήσουν την επίδραση της παιδικής παχυσαρκίας στις καρδιαγγειακές παθήσεις και συναφείς καταστάσεις όπως ο διαβήτης τύπου 2, καθώς και το προσδόκιμο ζωής. Συμπεριλήφθηκαν τέσσερις βασικές μεταβλητές: ηλικία εμφάνισης παχυσαρκίας, διάρκεια παχυσαρκίας, μη αναστρέψιμη συσσώρευση κινδύνου (μέτρο μη αναστρέψιμων κινδύνων παχυσαρκίας – επιπτώσεις στην υγεία που παραμένουν ακόμη και μετά την απώλεια βάρους) και σοβαρότητα της παχυσαρκίας.
Τα δεδομένα προήλθαν από 50 υπάρχουσες κλινικές μελέτες σχετικά με την παχυσαρκία και τις συννοσηρότητες που σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως ο διαβήτης τύπου 2, τα καρδιαγγειακά επεισόδια και το λιπώδες ήπαρ. Οι μελέτες περιελάμβαναν περισσότερους από 10 εκατομμύρια συμμετέχοντες από χώρες σε όλο τον κόσμο, περίπου 2,7 εκατομμύρια από τους οποίους ήταν ηλικίας μεταξύ 2 και 29 ετών. Το μοντέλο έδειξε ότι η πρώιμη έναρξη και η πιο σοβαρή παχυσαρκία αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης σχετικών συννοσηροτήτων. Οι ερευνητές κατέληξαν ότι ο αντίκτυπος της παιδικής παχυσαρκίας στο προσδόκιμο ζωής είναι βαθύς και ότι είναι σαφές ότι η παιδική παχυσαρκία πρέπει να θεωρείται απειλητική για τη ζωή ασθένεια. Για αυτό είναι ζωτικής σημασίας η θεραπεία να μην αναβάλλεται μέχρι την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, υψηλής αρτηριακής πίεσης ή άλλων «προειδοποιητικών σημείων», αλλά να ξεκινά νωρίς. Καταλήγουν δε ότι «η έγκαιρη διάγνωση πρέπει και μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα και τη διάρκεια ζωής».
