9 πιάτα που πρέπει να αποφεύγετε σε ένα εστιατόριο

Από έρευνα που έκανε το Reader’s Digest σε ανθρώπους που εργάζονται στην κουζίνα εστιατορίων σχετικά με το τι δεν θα τολμούσαν να φάνε ποτέ σε ένα εστιατόριο, προέκυψαν τα εξής συμπεράσματα…

Στο μυαλό μας πιστεύουμε ότι τα προτεινόμενα πιάτα ενός εστιατορίου είναι και αυτά που έχουν την περισσότερη δουλειά για την προετοιμασία τους ή αποτελούνται από εκλεκτά υλικά για τα οποία το εστιατόριο είναι πολύ υπερήφανο. Στην πραγματικότητα όμως, προκειμένου να προλάβουν τη μεγάλη ζήτηση για αυτά τα πιάτα, πολλά εστιατόρια τα φτιάχνουν από πριν. Το γεγονός αυτό πολλές φορές επιτρέπει την δημιουργία μικροοργανισμών βλαβερών για την υγεία μας. Αντίθετα, τα λιγότερο «διάσημα» πιάτα μπορεί να φτιάχνονται και επιτόπου.

Ένα από τα πιο επικίνδυνα στοιχεία σε ένα εστιατόριο είναι το νερό της βρύσης καθώς ακόμα κι αυτό, όταν βρίσκεται κοντά σε θερμοκρασίες από 40 μέχρι 140 βαθμούς Κελσίου για όχι μικρό χρονικό διάστημα, είναι πιθανόν να αλλοιωθεί. Εάν όταν φτάσετε στο εστιατόριο, βρείτε μια καράφα με νερό της βρύσης τοποθετημένη επάνω στο τραπέζι σας ή φτάσει σε εσάς ένα μπουκάλι με ζεστό νερό, καλύτερα ζητήσετε να σας το αλλάξουν με καινούργιο.

Γνωρίζουμε καλά από τις βασικές αρχές μαγειρικής ότι το κοτόπουλο και μερικά ακόμα κρεατικά πρέπει να ψήνονται πολύ καλά και να μην έχουν καθόλου αίμα όταν καταναλώνονται. Έτσι ίσως θα ήταν καλύτερο να αποφύγετε πιάτα με κομμάτια κρέατος που έχουν κόκκαλο καθώς, τις περισσότερες φορές (και αυτό ισχύει σε όλα τα κρέατα) το σημείο που έχει το κόκκαλο ψήνεται πολύ πιο δύσκολα και αργά από το υπόλοιπο κομμάτι και συνήθως, το αποτέλεσμα είναι να ξεροψηθεί το εξωτερικό μέρος και αυτό κοντά στο κόκκαλο να μείνει ωμό. Θα το διακινδυνεύσετε;

Είναι ευρέως γνωστό ότι οι ξηροί καρποί που σερβίρονται μαζί με το ποτό σε bar και εστιατόρια δεν είναι από τα καθαρότερα προϊόντα που μπορεί να απολαύσει κανείς, δεδομένου ότι πολλοί αντί να πετάξουν ό,τι έχει περισσέψει από τον προηγούμενο πελάτη, το ξαναπροσφέρουν στον επόμενο. Έτσι φανταστείτε ότι είναι σαν να τρώτε από το χέρι ενός ξένου που δεν ξέρετε πόσο καθαρό ήταν. Ενώ, στο τέλος της ημέρας, με το κλείσιμο του μαγαζιού, όλοι οι ξηροί καρποί τοποθετούνται και πάλι σε μια μεγάλη γυάλα και ξαναχρησιμοποιούνται την επομένη.

Σε αυτή την περίπτωση το θέμα μας δεν είναι ο κίνδυνος της υγείας μας αλλά τα χρήματα που θα δώσουμε για ένα κυπελλάκι παγωτό σε ένα εστιατόριο. Πριν παραγγείλετε για επιδόρπιο ένα μπολ παγωτό, σκεφτείτε αν αυτό αξίζει τα χρήματα και φυσικά, τις θερμίδες που θα προσθέσετε στον οργανισμό σας. Η ιδέα του να πληρώσετε αρκετά ευρώ για ένα παγωτό που μπορείτε να φάτε και από το περίπτερο, σίγουρα δεν σας ενθουσιάζει. Την επόμενη φορά, προσθέστε κι αυτή την παράμετρο…

Τα εστιατόρια προκειμένου να μην ξεμείνουν από πρώτες ύλες, παραγγέλνουν περισσότερες από αυτές που χρειάζονται. Έτσι ένα μέρος πιθανόν να τους μείνει στο τέλος της ημέρας. Τα συστατικά εκείνα που δεν έχουν λήξει, μπορούν φυσικά, να χρησιμοποιηθούν για την… σπεσιαλιτέ της επόμενης μέρας μαζί με λίγη σάλτσα. Καλύτερα να είστε προσεκτικοί με το κρέας που γίνεται κιμάς για μακαρόνια, που είναι κομματιασμένο σε σάλτσα ή βρίσκεται μέσα σε σούπα. Ενώ, τονίζεται επίσης, ότι οτιδήποτε καλύπτεται από μαγιονέζα ή άλλη σάλτσα, είναι πιθανόν να μην είναι και τόσο καλής ποιότητας, όσο φαντάζεστε.

Η pizza είναι ένα επίσης, ακριβοπληρωμένο πιάτο για αυτό που είναι. Φτηνά υλικά συνθέτουν ένα σύνολο που συνήθως πληρώνεται με αρκετά ευρώ. Αν λοιπόν, το εστιατόριο που πάτε δεν ειδικεύεται στην pizza και την ιταλική κουζίνα, καλύτερα να μην προσφέρετε τα χρήματά σας σε κάτι που πιθανώς να έχει καταψυχθεί ή να έχει ψηθεί σε… τοστιέρα αντί σε έναν παραδοσιακό ξυλόφουρνο, όπως θα φανταζόσασταν.

Πρόκειται ίσως, για το πιο αδιάφορο πιάτο σε όλα τα μενού. Δεν υπάρχει συνήθως τίποτα το μοναδικό ή αξιοπρόσεκτο σε ένα πιάτο με κοτόπουλο ψητό, για αυτό μάλλον και είναι ένα από τα φτηνότερα πιάτα ενός εστιατορίου, μαζί με τα μακαρόνια ναπολιτέν. Καλύτερα να είστε λίγο πιο τολμηροί στις επιλογές σας, εκτός αν θέλετε να τηρήσετε ευλαβικά τη δίαιτά σας.

Εκτός από τις περιοχές που ξέρετε ότι είναι πασίγνωστες για την υπερεπληθώρα ψαριών τους, καμία άλλη ετικέτα (ίσως ούτε και αυτή) δεν μπορεί να αποτελέσει εγγύηση για την προέλευση των ψαριών που καταναλώνετε. Μην πιστεύετε πάντα ό,τι σας λένε. Μπορεί κάποιος στην Αθήνα να διατείνεται ότι έχει φρέσκο ψάρι από την Αμοργό, αλλά πόσο σίγουροι είστε ότι αυτό δεν είναι φρέσκο από… την Αίγυπτο;

Όλα αυτά είναι ενδεικτικά παραδείγματα για να είμαστε ελαφρώς υποψιασμένοι όταν τρώμε έξω, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι πρέπει να κοιτάμε πάντα τον γάιδαρο στα δόντια και να γίνουμε… υποχόνδριοι.