Η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα,μεταβολικά νοσήματα π.χ. σακχαρώδη διαβήτη και άλλα νοσήματα, που μειώνουν το προσδόκιμο επιβίωσης. Πρόσφατα, όμως, επιδημιολογικές μελέτες, έδειξαν θετικές επιδράσεις, που μπορεί να έχει το αυξημένο σωματικό βάρος, με αποτέλεσμα την ελαττωμένη θνητότητα και την καλύτερη επιβίωση, κάτι που ονομάζεται πλέον «παράδοξο της παχυσαρκίας». Τέτοιες θετικές επιδράσεις του αυξημένου σωματικού βάρουςβρέθηκαν σε ασθενείς με κακοήθειες, ρευματικά νοσήματα, στεφανιαία νόσο, υπέρταση, κολπική μαρμαρυγή και άλλα.
Οι μελέτες έδειξαν ότι ανάμεσα σε άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια, οι υπέρβαροι ασθενείς παρουσίασαν καλύτερη πρόγνωση σε σχέση με εκείνους που είχαν φυσιολογικό ή ελαττωμένο σωματικό βάρος. Ακόμα, σε άλλες, ασθενείς με στεφανιαία νόσο, μετά από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ή ασταθή στηθάγχη, είχαν καλύτερη πρόγνωση σε σύγκριση με τους νορμοβαρείς και τους λιποβαρείς.
Ακόμα δεν είναι γνωστό το γιατί συμβαίνει αυτό και ούτε αποτελεί στοιχείο για αλλαγή των συστάσεων μας σε σχέση με το σωματικό βάρος. Πάντως κάποιες θεωρίες συσχετίζουν το «παράδοξο» αυτό με ένα σύμπλοκο υποθρεψίας-φλεγμονής, καθώς και με τις αυξημένες συγκεντρώσεις κάποιων παραγόντων φλεγμονής (TNF-a, IL-1, IL-6).
http://www.mednutrition.gr/ti-einai-paradoxo-tis-pahysarkias
