Μια ομάδα Kαναδών ερευνητών διαπίστωσε ότι οι άντρες, ειδικότερα νεαρής ηλικίας, μπoρούν να «χάσουν» μέχρι και 8 χρόνια ζωής λόγω των συνεπειών του υπερβολικού βάρους και της παχυσαρκίας.
Σχέση βάρους και καρδιομεταβολικού κινδύνου
Παρά την αποδεδειγμένη σύνδεση του αυξημένου κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου και διαβήτη τύπου 2 με την περίσσεια σωματικού βάρους, η ανάπτυξη μίας κλινικά ουσιαστικής μέτρησης-δείκτη για τους επαγγελματίες της υγείας παραμένει μία πρόκληση στην προσπάθεια τους να κινητοποιήσουν ακόμα περισσότερο τους υπέρβαρους ασθενείς.
Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο McGill, στο Μόντρεαλ του Καναδά, επέλεξαν να εξετάσουν τα δεδομένα από τη σκοπιά των χαμένων ετών ζωής, προκειμένου να διερευνήσουν αν θα μπορούσε να καθοριστεί μία κλινικά σημαντική παράμετρος-δείκτης, για τους επαγγελματίες της υγείας, η οποία να συμβάλλει στο να εξηγήσει στους ασθενείς τους το κόστος του υπερβάλοντος βάρους και της παχυσαρκίας.
Υπολόγισαν έτσι τα χρόνια ζωής που χάνονται και τα χρόνια ζωής που χάνονται από το διαβήτη και τις καρδιαγγειακές παθήσεις που συνδέονται με περίσσεια σωματικού βάρους.
Στη συνέχεια ανέπτυξαν ένα μοντέλο προσομοίωσης της νόσου για την εκτίμηση του ετήσιου κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, καρδιαγγειακών παθήσεων, και θνησιμότητας για άτομα με ΔΜΣ 25- <30 kg / m2 (υπέρβαροι), 30- <35 kg / m2 (παχύσαρκοι), ή 35 kg / m2 και άνω (πολύ παχύσαρκα), σε σύγκριση με ένα ιδανικό ΔΜΣ 18.5- <25 kg / m2.
Χρησιμοποίησαν στοιχεία από 3992 συμμετέχοντες στην Εθνική Έρευνα Διατροφής και Εξετάσεων (American National Nutrition and Examination Survey-2003-10), για τους οποίους ήταν διαθέσιμα τα δεδομένα που αφορούσαν τον καρδιομεταβολικό παράγοντα κινδύνου και τις συγκεντρώσεις γλυκόζης νηστείας. Μετά την επικύρωση των προβολών του μοντέλου, εκτίμησαν τα χρόνια ζωής που χάνονται και την υγιή απώλεια ετών ζωής που συνδέονται με κάθε κατηγορία σωματικού βάρους.
Αποτελέσματα της μελέτης
Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι η περίσσεια σωματικού βάρους συσχετιζόταν θετικά με παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο και διαβήτη τύπου 2. Η επίδραση του υπερβάλλοντος βάρους στα χαμένα έτη ζωής ήταν μεγαλύτερη για τα νεαρά άτομα και μειώθηκε με την αύξηση της ηλικίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης τα χρόνια της ζωής που χάνονται για τους παχύσαρκους άνδρες κυμάνθηκε:
1) από 0,8 έτη σε άτομα ηλικίας 60-79 ετών,
2) 5,9 έτη σε άτομα ηλικίας 20-39 ετών, ενώ
3) τα χρόνια που «χάνονται» στους πολύ παχύσαρκους άνδρες κυμάνθηκαν από 0,9 έτη σε άτομα ηλικίας 60-79 ετών έως και σε 8,4 έτη σε άτομα ηλικίας 20-39 ετών,
αλλά οι απώλειες ήταν μικρότερες και μερικές φορές αμελητέες για τους άνδρες που ήταν υπέρβαροι μόνο, και όχι παχύσαρκοι.
Παρόμοια αποτελέσματα παρατηρήθηκαν και για τις γυναίκες (απώλεια 6,1 έτη για τις πολύ παχύσαρκες γυναίκες ηλικίας 20-39 ετών και μικρότερη απώλεια (0,9 έτη) για τις πολύ παχύσαρκες γυναίκες ηλικίας 60-79 ετών. Η φυσιολογική (υγιής) απώλεια ετών ζωής ήταν δύο έως τέσσερις φορές υψηλότερη από τα συνολικά έτη ζωής που χάνονται για όλες τις ηλικίες και κατηγορίες σωματικού βάρους.
Συμπεράσματα
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, «οι εκτιμήσεις μας τόσο για τα υγιή χρόνια ζωής αλλά και τις συνολικές απώλειες ετών ζωής δείχνουν την επίδραση της περίσσειας σωματικού βάρους στα καρδιαγγειακά νοσήματα και στο διαβήτη».
Συμπεραίνουν λοιπόν ότι θα μπορούσε να αποτελέσει μία χρήσιμη παράμετρο (δείκτη) για τη διατήρηση της υγείας στις συζητήσεις μεταξύ των επαγγελματιών υγείας και των ασθενών τους. Έτσι, παράλληλα με τις οδηγίες για καλύτερη διατροφή και περισσότερη άσκηση είναι σημαντικό να ενημερώνονται για τοςυ πιθανούς κινδύνους από τη σιωπηλή και ύπουλη νόσο της παχυσαρκίας.
Βιβλιογραφία
Steven A Grover, MD, Years of life lost and healthy life-years lost from diabetes and cardiovascular disease in overweight and obese people: a modelling study, The Lancet Diabetes & Endocrinology, pub online, Dec 4, 2014.
http://dx.doi.org/10.1016/S2213-8587(14)70229-3
ΠΗΓΗ: http://www.kalikardia.gr/oi-astheneis-xanoun-xronia-zois-logo-toy-uperbolikou-barous-2/
