Η παχυσαρκία δεν είναι ένα απλό αισθητικό πρόβλημα που αντιμετωπίζεται απλά με μια μικρή απώλεια βάρους. Αποτελεί την πιο διαδεδομένη μεταβολική νόσο στις αναπτυγμένες κοινωνίες, αφού σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το 1/3 των κατοίκων των HΠA και του Καναδά και πάνω από το 1/4 των Ευρωπαίων είναι υπέρβαροι και παχύσαρκοι. Ειδικότερα, στις ΗΠΑ σε περίπου 20 χρόνια 1 στους 2 Αμερικανούς να είναι παχύσαρκος, στοιχείο που δείχνει τη σοβαρότητα του προβλήματος.
Η παχυσαρκία κατατάσσεται σε διαφορετικές τάξεις ανάλογα με την τιμή του ΔΜΣ. Όλα τα επίπεδα της παχυσαρκίας συνδέονται με νοσηρότητα και με αυξημένα ποσοστά της συνολικής θνησιμότητας, με τις περισσότερες από τις περιπτώσεις θανάτων να οφείλονται σε καρδιακή νόσο, καρκίνο, και διαβήτη, και σημαντικές μειώσεις στο προσδόκιμο ζωής, σε σύγκριση με φυσιολογικό βάρος.
Παχυσαρκία: μία επικίνδυνη νόσος
Ο επιπολασμός της παχυσαρκίας έχει αυξηθεί σε όλο τον κόσμο, έχει προσλάβει επιδημικές διαστάσεις και αποτελεί μία ιδιαίτερα πηγή ανησυχίας, δεδομένου ότι οι αρνητικές συνέπειες της ξεκινούν ήδη από την παιδική ηλικία. Η παχυσαρκία έχει πολλές συνέπειες για το καρδιαγγειακό σύστημα. Η χρόνια συσσώρευση του λίπους του σώματος οδηγεί σε μια ποικιλία μεταβολικών αλλαγών, σε αύξηση του επιπολασμού των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου, αλλά επίσης επηρεάζει τα συστήματα ανάπτυξης φελγμονής. Εκτός από τη συμβολή της ως ανεξάρτητου παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα, η παχυσαρκία προωθεί αλλαγές σε άλλους παράγοντες κινδύνου, όπως η δυσλιπιδαιμία, η αρτηριακή υπέρταση, η δυσανεξία στη γλυκόζη, ποικίλες φλεγμονώδεις καταστάσεις, η αποφρακτική άπνοια και ο υποαερισμός κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Διαιτολογική αντιμετώπιση της Παχυσαρκίας
Η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και του υπερβάλλοντος βάρους-λίπους απαιτεί μια πολυπαραγοντική προσέγγιση και θεραπεία. Η διαιτητική αντιμετώπιση είναι το πρωταρχικό βήμα που πρέπει να λάβουμε ώστε να εξασφαλιστεί η απώλεια του υπερβάλοντος βάρους, η πιο μακροχρόνια διατήρηση του υγιούς βάρους, η αντιμετώπιση των συνοδών παθολογικών καταστάσεων, καθώς και η αποφυγή ανεπιθύμητων επιπλοκών για το καρδιαγγειακό, και όχι μόνο σύστημα του οργανισμού. Στόχος λοιπόν της όποιας διαιτητικής θεραπείας πρέπει να είναι η απώλεια λίπους, αφού ο λιπώδης ιστός θεωρείται πλέον ως ένα βασικό όργανο που καθορίζει το μεταβολισμό των λιπιδίων, την ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη, και την εμφάνιση επιβλαβών συνεπειών για το καρδιαγγειακό σύστημα.
Η χορήγηση συγκεκριμένου διαιτολογίου και ο διατροφικός-θερμιδικός περιορισμός είναι πάντα η πιο αποδοτική και ενδεικνυόμενη θεραπεία για ένα παχύσαρκο άτομο, με αναλογία στα βασικά θρεπτικά συστατικά που θα καθορίζεται ανάλογα με τις εξατομικευμένες ανάγκες του κάθε ατόμου, καθώς και με το ιατρικό του προφίλ. Οι διαιτητικές παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας σχεδιάζονται έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα αρνητικό ισοζύγιο ενέργειας (οι θερμίδες που προσλαμβάνονται < θερμίδες που καταναλώνονται) ώστε η ενέργεια που προσλαμβάνεται από τον οργανισμό να είναι χαμηλότερη από τις ενεργειακές ανάγκες του ατόμου.
Πάντα βέβαια συστήνεται ο συνδυασμός του υποθερμιδικού διαιτολογίου με τηναύξηση του επιπέδου δραστηριότητας και την κατάλληλη τροποποίηση διατροφικής συμπεριφοράς, με χρήση ειδικών τεχνικών, ώστε η απώλεια βάρους να συνοδεύεται με βελτίωση της συνολικής κατάστασης της υγείας του ατόμου.
Βιβλιογραφία:
- Bastien M, Poirier P, Lemieux I, Després JP. Overview of epidemiology and contribution of obesity to cardiovascular disease. Prog Cardiovasc Dis. 2014 Jan-Feb; 56(4):369-81. Epub 2013 Oct 24.
- García-Fernández E, Rico-Cabanas L, Rosgaard N, Estruch R, Bach-Faig A.Mediterranean Diet and Cardiodiabesity: A Review. Nutrients. 2014 Sep 4;6(9):3474-3500. Review.
- Gögebakan O, Kohl A, Osterhoff MA, van Baak MA, Jebb SA, Papadaki A, Martinez JA, Handjieva-Darlenska T, Hlavaty P, Weickert MO, et al. Effects of weight loss and long-term weight maintenance with diets varying in protein and glycemic index oncardiovascular risk factors: the diet, obesity, and genes (DiOGenes) study: a randomized, controlled trial. Circulation. 2011 Dec 20; 124(25):2829-38. Epub 2011 Nov 21.
- Kitahara CMet al. Association between class III obesity (BMI of 40-59 kg/m2) and mortality: a pooled analysis of 20 prospective studies. PLoS Med. 2014 Jul 8;11(7):e1001673.
- Kratz M, Baars T, Guyenet S. The relationship between high-fat dairy consumption andobesity, cardiovascular, and metabolic disease. Eur J Nutr. 2013 Feb; 52(1):1-24. Epub 2012 Jul 19.
- Lorente-Cebrián S, Costa AG, Navas-Carretero S, Zabala M, Martínez JA, Moreno-Aliaga MJ. Role of omega-3 fatty acids in obesity, metabolic syndrome, and cardiovascular diseases: a review of the evidence. J Physiol Biochem. 2013 Sep; 69(3):633-51. Epub 2013 Jun 22.
http://www.kalikardia.gr/h-paxusarkia-elattonei-xronia-zois-2/
