(1) Ψάρι με τυρί ή γάλα
Αν ίσχυε κάτι τέτοιο θα έπρεπε όλοι μας γυρίζοντας από μια έξοδο μας για ψάρι στην ταβέρνα της γειτονιάς μας, να παρουσιάζουμε σημάδια δηλητηρίασης, δεδομένου ότι σχεδόν πάντα δίπλα στο πιάτο με τη σαρδέλα και το γάβρο υπάρχει η φέτα ή το πιάτο με το τζατζίκι. Αν και δημοφιλής λοιπόν ο μύθος αυτός παραμένει μύθος καθότι δεν υπάρχει επιστημονική βάση. Απλά, προέρχεται από μια εποχή όταν η συντήρηση γενικά των τροφίμων ήταν δύσκολη, απουσία των σημερινών ψυγείων. Αυτό το στοιχείο καθιστούσε τις τροφικές δηλητηριάσεις συχνότερες και ειδικά μετά την κατανάλωση ευπαθών και ευάλωτων σε μικροβιακές επιμολύνσεις τροφίμων, όπως είναι σίγουρα τα θαλασσινά και το ψάρι, καθώς και τα τυριά. Σήμερα όμως, που η σύγχρονη τεχνολογία εξασφαλίζει τις καλύτερες συνθήκες συντήρησης, μόνο ο κακός ανθρώπινος χειρισμός μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση, μετά την κατανάλωση του συγκεκριμένου τροφικού συνδυασμού.
(2) Σοκολάτα υπεύθυνη για ακμή
Για πολλά χρόνια η εφηβική ακμή, που έχει ορμονικά αίτια, συσχετίζονταν με την κατανάλωση της σοκολάτας, καθιστώντας την απαγορευμένη για τα άτομα της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας. Όλα τα επιστημονικά δεδομένα όμως απέδειξαν ότι δεν υπάρχει σχέση ανάμεσα σε αυτά τα δύο, αφού κανένα από τα συστατικά της σοκολάτας δε μπορεί να ενοχοποιηθεί για την ακμή.
(3) Σπανάκι και φακές για σίδηρο
Τα περισσότερα παιδιά στην Ελλάδα μεγάλωσαν υπό την πίεση για κατανάλωση αυτών των δύο φυτικών τροφίμων, έτσι ώστε να πάρουν αρκετό σίδηρο και να δυναμώσουν. Δυστυχώς όμως αν και τα τρόφιμα αυτά είναι υγιεινά και πηγές πολλών θρεπτικών συστατικών, δεν είναι εκείνες οι τροφές που μπορούν να εξασφαλίσουν στον οργανισμός μας τον απαραίτητο σίδηρο, και ότι αυτός μας εξασφαλίζει. Όπως βρέθηκε μέσα από έρευνα, η δυνατότητα απορρόφησης (ή αλλιώς η βιοδιαθεσιμότητα) του σιδήρου είναι πολύ μεγαλύτερη από τις ζωικές πηγές, από ότι από τις φυτικές, όπως είναι η φακή και το σπανάκι. Αυτό οφείλεται στο ότι οι ζωικές τροφές περιέχουν το σίδηρο σε δισθενή μορφή, που απορροφάται περισσότερο κα καλύτερα από τον οργανισμό. Αντίθετα, οι φυτικές πηγές σιδήρου έχουν σίδηρο σε τρισθενή και όχι δισθενή μορφή. Ταυτόχρονα περιέχουν φυτικές ίνες, αλλά και συγκεκριμένες ουσίες όπως είναι το οξαλικό οξύ, που συναντάμε στο σπανάκι, οι οποίες εμποδίζουν την απορρόφηση του σιδήρου, δεσμεύοντας τον.
(4) Ολόπαχο γάλα και ασβέστιο
Οι σύγχρονες συστάσεις για την παιδικά διατροφή αναφέρουν ότι τα παιδιά άνω των δύο ετών καλό θα είναι να καταναλώνουν ημίπαχο γάλα και γιαούρτι. Αυτό ισχύει γιατί από τη μια η περιεκτικότητα του ασβεστίου δεν επηρεάζεται από την παρουσία του λίπους, και άρα είναι ίδια σε ολόπαχα και ημίπαχα γαλακτοκομικά προϊόντα, ενώ ταυτόχρονα δεν προσλαμβάνουν τα κορεσμένα λιπαρά, που προέρχονται από το γάλα.
(5) Τα παιδιά πρέπει τρώνε βούτυρο και όχι μαργαρίνες
Για πολλά χρόνια, κυρίως η γιαγιάδες στο σπίτι, επέμεναν ότι τα παιδιά για να μεγαλώσουν χρειάζονται να παίρνουν φρέσκο βούτυρο γάλακτος, και όχι τις βιομηχανοποιημένες μαργαρίνες. Εξετάζοντας όμως το περιεχόμενο των δύο σε λιπαρά οξέα (κορεσμένα, μονοακόρεστα και πολυακόρεστα), φάνηκε ότι οι μαργαρίνες είναι πλουσιότερες σε μονο- και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, σε σχέση μ το βούτυρο που περιλαμβάνει κορεσμένα λιπαρά οξέα (περιέχει λίπος ζωικής προέλευσης). Επίσης, φάνηκε ότι περιέχουν τις ίδιες θερμίδες, και άρα επιβαρύνουν το ίδιο το σωματικό βάρος. Άρα, η κατανάλωση των μαργαρινών όχι μόνο δε βλάπτει την υγεία, αλλά αντίθετα προσφέρει απαραίτητα λιπαρά οξέα, χωρίς επιβαρυντικά κορεσμένα λιπαρά, αλλά ούτε τρανς λιπαρά, που περιείχαν τέτοια προϊόντα παλιότερα.
ΠΗΓΗ: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4612946
ΤΑ ΝΕΑ 14.1.2011
