/
1,555 Views0
 
 

Ένα λεπτό άσκησης την ημέρα είναι αρκετό για  να ελέγχει το “ζάχαρο” του αίματος και να προλάβει την εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2! Αυτό αναφέρουν ειδικοί του Πανεπιστημίου του Μπαθ με δημοσίευσή τους στο περιοδικό «Εuropean Journal of Applied Physiology». Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η έντονη άσκηση για λίγα δευτερόλεπτα σε στατικό ποδήλατο τρεις φορές την εβδομάδα μπορεί να είναι αρκετή όχι μόνο για την πρόληψη, αλλά ίσως και για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2.

Οι επιστήμονες ζήτησαν από εθελοντές να κάνουν δύο κύκλους σπριντ των 20 δευτερολέπτων ο καθένας στο στατικό ποδήλατο, τρεις φορές εβδομαδιαίως. Όπως είδαν, μετά από έξι εβδομάδες εμφανίστηκε βελτίωση της τάξεως του 28% στη λειτουργία της ινσουλίνης στον οργανισμό τους.
Ο διαβήτης τύπου 2 εμφανίζεται όταν το σάκχαρο του αίματος (πολλές φορές λέγεται και “ζάχαρο”), δηλαδή η γλυκόζη που κυκλοφορεί στο αίμα ανεβαίνει σε υψηλά επίπεδα εξαιτίας προβλημάτων στη λειτουργία της ορμόνης ινσουλίνης. Ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια κατάσταση που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην καθιστική ζωή. Οι επιπλοκές του διαβήτη τύπου 2 είναι πολλές και αφορούν διαφορετικά όργανα – προσβάλλονται η καρδιά, οι νεφροί, τα μάτια και τα κάτω άκρα με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ακόμη και η ζωή του ασθενούς.
Η έντονη άσκηση ελέγχει το “ζάχαρο”
Πολλές και διαφορετικές μελέτες έχουν δείξει ότι η τακτική άσκηση μπορεί να κρατήσει σε φυσιολογικά επίπεδα το σάκχαρο του αίματος, ωστόσο ο σύγχρονος τρόπος ζωής αποδεικνύεται σημαντικός «εχθρός» της άσκησης. Σύμφωνα με στοιχεία, σχεδόν επτά στους δέκα ανθρώπους δεν υιοθετούν τη συνιστώμενη από τους ειδικούς ημίωρη ήπια άσκηση πέντε φορές την εβδομάδα. Αυτό βέβαια είναι σε μεγάλο βαθμό κατανοητό καθώς η σύγχρονη ζωή πολλές φορές δεν επιτρέπει τη διάθεση χρόνου για άσκηση.
Όπως εξήγησε ο επικεφαλής της νέας μελέτης Νιλς Βόλαρντ «οι ανθρώπινοι μύες διαθέτουν αποθήκες σακχάρου – το αποκαλούμενο γλυκογόνο το οποίο βρίσκεται στους μυς (αλλά και στο συκώτι)– για χρήση κατά τη διάρκεια της άσκησης. Για να επαναποθηκεύσουν αυτό το ‘καύσιμο’ μετά την άσκηση τα μυικά κύτταρα “τραβούν” σάκχαρο (γλυκόζη) από την κυκλοφορία του αίματος. Στα άτομα που δεν είναι δραστήρια οι μύες δεν χρειάζεται να ‘τραβούν’ συχνά σάκχαρο από το αίμα, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδα σακχάρου και ο οργανισμός να δείχνει μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη. Αυτή η διαδικασία είναι ένα από τους λόγου που οδηγεί τελικά σε διαβήτη τύπου 2».Ο Βόλαρντ προσέθεσε ότι οι ειδικοί γνώριζαν ότι τα σπριντ μπορούν να αυξήσουν την ευαισθησία του οργανισμού στην ινσουλίνη. «Θέλαμε όμως να δούμε εάν θα μπορούσε να υπάρξει αποτέλεσμα με πιο απλές και μικρότερες σε διάρκεια προπονήσεις».
Με δεδομένο ότι στο πλαίσιο της μελέτης ο χρόνος που διαρκούσε η άσκηση ήταν πολύ μικρός οι εθελοντές μπορούσαν να αυξήσουν γρήγορα την αντίσταση του στατικού ποδηλάτου και να κάνουν έτσι μια πολύ έντονη άσκηση, που υπό άλλες συνθήκες πιθανώς δεν θα άντεχαν. Μαζί με προθέρμανση και χαλάρωση η όλη διαδικασία δεν κρατούσε περισσότερο από 10 λεπτά τη φορά.
Ο επικεφαλής της μελέτης τόνισε ότι «αποδεικνύεται πως ο συγκεκριμένος είναι ο ταχύτερος και ευκολότερος τρόπος για να κάνουμε τους μυς να χρησιμοποιήσουν το γλυκογόνο. Τα σπριντ αυτά οδηγούν μέσα σε 20 δευτερόλεπτα σε διάσπαση του γλυκογόνου τέτοια που θα χρειαζόταν μια ώρα ήπιας άσκησης αντοχής για να εμφανιστούν αντίστοιχα αποτελέσματα».
Άσκηση στο χώρο εργασίας
Προσέθεσε ότι αυτή τη στιγμή το συγκεκριμένο πρόγραμμα άσκησης έχει δοκιμαστεί μόνο σε συνθήκες εργαστηρίου, αλλά όπως είπε, είναι εύκολο να δημιουργηθεί ένα ποδήλατο που θα προσφέρει αυτού του είδους την άσκηση στα γυμναστήρια. «Θα μπορεί κάποιος να γυμνάζεται ακόμη και στον χώρο εργασίας του γρήγορα και με τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για την υγεία» είπε ο Βόλαρντ.
Αυτού του είδους η άσκηση δεν είναι κατάλληλη για απώλεια βάρους καθώς τα σπριντ είναι τόσο σύντομα που δεν επιτρέπουν στον οργανισμό να «καίει» πολλές θερμίδες. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ερευνητή βοηθά σημαντικά στη γενικότερη φυσική κατάσταση του ατόμου.
Η ερευνητική ομάδα διευρύνει τώρα τη μελέτη της ώστε να περιλάβει περισσότερους εθελοντές με στόχο να ανακαλύψει εάν το πρόγραμμα της έντονης αντι-διαβητικής άσκησης μπορεί να γίνει ακόμη πιο σύντομο.