Γιατί πρέπει να μασάμε κάθε μπουκιά… 40 φορές

Αν θέλετε να αδυνατίσετε, φροντίστε να μασάτε κάθε σας μπουκιά όσο περισσότερο μπορείτε. Μία νέα μελέτη έδειξε πως όσοι μασούν κάθε μπουκιά 40 φορές τρώνε κατά 12% λιγότερο φαγητό απ’ ό,τι όσοι τη μασούν 15 φορές.

Οι ειδικοί εκτιμούν πως η παρατεταμένη μάσηση αποτρέπει την υπερκατανάλωση φαγητού, επειδή παρέχει στον εγκέφαλο περισσότερη ώρα να αντιληφθεί πως χορτάσαμε. Επιπλέον, φαίνεται πως μειώνει τα επίπεδα της γκρελίνης – της ορμόνης της πείνας, η οποία κυκλοφορεί στο πεπτικό σύστημα.

Την μελέτη πραγματοποίησαν ερευνητές από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο Χαρμπίν, στην Κίνα, οι οποίοι επιστράτευσαν 16 αδύνατους άντρες και 14 παχύσαρκους. Όλοιήταν 18 έως 30 ετών.

Οιερευνητέςπραγματοποίησανδύοπειράματα. Στο πρώτο, ήθελαν να διαπιστώσουν εάν οι παχύσαρκοι άντρες μασούσαν το φαγητό τους διαφορετικά απ’ ό,τι οι αδύνατοι.

Όπως διαπίστωσαν, αν και οι παχύσαρκοι μασούσαν με την ίδια ταχύτητα με τους αδύνατους, κατάπιναν το φαγητό τους πολύ πιο γρήγορα.

Στο δεύτερο πείραμα, οι δύο ομάδες κλήθηκαν να φάνε μία μερίδα χοιρινό μασώντας κάθε μπουκιά 15 φορές και στη συνέχεια να επαναλάβουν τη διαδικασία μασώντας όμως 40 φορές κάθε μπουκιά.

Αποτέλεσμα: όταν οι εθελοντές μασούσαν 40 φορές κάθε μπουκιά, κατανάλωναν κατά μέσον όρο 11,9% λιγότερες θερμίδες – και αυτό ίσχυε για όλους.

Επιπλέον, αιματολογικές εξετάσεις στις οποίες υποβάλλονταν οι εθελοντές 90 λεπτά μετά από κάθε γεύμα, έδειξαν πως τα επίπεδα της γκρελίνης ήταν πολύ χαμηλότερα με την μάσηση των 40 φορών απ’ ό,τι με αυτήν των 15.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές στην «Αμερικανική Επιθεώρηση Κλινικής Διατροφής», η παρατεταμένη μάσηση θα μπορούσε να αποτελέσει έναν φθηνό και αποτελεσματικό τρόπο για να βοηθηθούν όσοι έχουν περιττά κιλά να τα χάσουν.

Προγενέστερη μελέτη στη Βρετανία, η οποία δόθηκε το 2010 στη δημοσιότητα, έδειξε πως ο μέσος ενήλικας μασάει το φαγητό του μόλις 6 φορές πριν το καταπιεί.

Σχεδόν αμάσητο, εξάλλου, το καταπίνουν οι νεαροί εργαζόμενοι, ηλικίας 25-34 ετών.

Η ίδια μελέτη είχε δείξει πως το 15% εξ ημών τρώμε κάτι περπατώντας στο δρόμο ή προς το γραφείο μας, ενώ μόνον ο ένας στους δύο κάθεται σε τραπέζι φαγητού για να φάει.